Kardeş Kavgaları Karşısında Ebeveyn Tutumları

Son yılarda kadınların çalışma hayatına girip önemli bölümünün kariyer yapma isteği ve doğacak çocuğun bakımını, büyümesini üstlenecek aile büyüklerinin olmaması gibi nedenlerle iki eşin de çalıştığı ailelerde tek çocukla yetinilmektedir.
Tek çocuğu olan ailelerde çocukta paylaşmayı bilmeme, bencillik, uyum sorunları ve agresif davranışlar görüldüğü halde çok çocuklu aile çocukları arasında da kardeş kıskançlığı ve kardeş kavgaları önemli yer tutuyor.
Kardeş kavgaları daha çok yaş aralığı fazla olmayan çocuklarda görülüyor.
Bunun yanında çocuk geçirdiği ateşli hastalık sonucu hırçınlaşıp saldırgan bir tavır izleyebilir. Çocuklardaki dikkat eksikliği ve hiperaktiflik de kardeş geçimsizliğine neden olabilir. Özellikle yaz ve dinlenme tatillerinde kardeşler bir arada vakit geçirdiğinden kardeş kavgaları sıkça görülür. Dikkati ve bilinçli ebeveyn elinde büyüyen çocuklar bu davranışlarını kısa sürede bırakırken, ebeveynin olaya bilinçsiz yaklaşması ve taraf tutması, çocuklarda kıskançlığa ve bir birine zarar vermeye kadar giden yolu açıyor.
Kardeş kavgalarında anne, baba veya ebeveyn neler yapmalı diye bir soru akla geliyor.
Öncelikle kardeş kavgalarının, çocukların sosyal gelişimlerinin normal sonucu olarak kabul edilip serinkanlılıkla olaya yaklaşılması gerekir. Bu durumda ebeveynlerin kesin olarak taraf tutmadan çocukları iyice gözlemlemeleri gerekiyor. Çocukların birbirine zarar vermeyen kavgaları çoğu zaman görmezden gelinebilir. Eğer çocuklar birbirine zarar vermeye başlarsa haklı ve haksız çocuk iyice araştırılıp haklıya hakkı verilirken haksız olana da niçin haksız olduğu anlayacağı dilde anlatılmalıdır.
Eğer haksız olan çocuk devamlı problem çıkarıyorsa fiziksel ve psikolojik ceza dışında ceza verilebilir. Bir zamanlar çocuğa kesinlikle çocuğa ceza verilmemelidir anlayışı yerini fiziksel ve psikolojik ceza dışında caza verilebileceği anlayışına dönüştü. Bu çocuklara verilecek ceza, bir etkinlikten, çok sevdiği bir şeyden kısa bir süre mahrum bırakma şeklinde olabilir.
Çocuklar bazen çözümleyemedikleri sorunlarının çözümünde ebeveynlerin hakemliğine başvurur. Bu durumda ebeveyn iyi bir gözlemci ve soğukkanlı olmalı, haksızlıklara meydan vermemelidir. Özellikle hatalı davranış sergileyen çocuklarına fiziksel ve psikolojik şiddet uygulamaktan kesinlikle vazgeçmelidirler. Böyle bir ceza belki kısa bir süre için sorunu çözüyor gibi gözükse de ileride çocukların bir birlerine zarar vermesine kadar gidebiliyor.
Aynı zamanda devamlı dayak yiyen çocukta dayağa alışma ve dayaktan etkilenmeme sorununa da yol açabiliyor.
Kardeş kavgalarında ebeveynin en uzak durması gereken en önemli davranışlar, çocuklara bağırma, çirkin kelimeler kullanma, fiziki ve psikolojik baskı uygulamadır. Çocuklara iyi alışkanlıklar kazandırmak için kendimiz örnek davranışlar sergilemeliyiz. Çocuklara karşı sevecen ve ilişkilerinde anlayışlı olmalıyız. Dikkatli, sevecen ve adil olduğumuzda kardeş kavgalarının gittikçe azaldığını, kardeşlerin birbirleriyle iyi geçindiğini rahatlıkla görebiliriz. Bizim olumlu davranışlarımız sonucu kardeşler arasında bir ömür boyu sürecek sevgi ve saygı tohumları yeşerecek, kardeş kavgaları yerini kardeş dayanışmasına ve kardeş sevgisine dönüşecektir.Kalın sağlıcakla.

Gürbüz Battal / Emekli Öğretmen

Yazarın Diğer Yazıları

www.gelisenbeyin.net / Gelişimin adresi...                 

Tweet Paylaş  Sponsorlar

 

İzin alınmadan kopyalanamaz ve kullanılamaz. Her hakkı saklıdır.© Design, By Karakurt