gelisenbeyin.net Ana Sayfa
Forum Anasayfası Forum Anasayfası > Düşünme Zamanı > Kişisel Gelişim
  Yeni Mesajlar Yeni Mesajlar
  SSS SSS  Forumu Ara   Kayıt Ol Kayıt Ol  Giriş Giriş

o çocuk

 Yanıt Yaz Yanıt Yaz
Yazar
  Konu Arama Konu Arama  Konu Seçenekleri Konu Seçenekleri
love_angel Açılır Kutu Gör
Moderatör
Moderatör
Simge

Kayıt Tarihi: 23-Mart-2007
Konum: Ankara
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 288
  Alıntı love_angel Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Konu: o çocuk
    Gönderim Zamanı: 24-Mart-2008 Saat 16:39
bi şaka yaptım herkes bişi demiş sağolsunlar....
●●квя●●««Milletin lafıyla coşana kalbimin adımıyla koşmam gururumu hiçe sayıp kötü konuşana ölüyorm dese de bakmam!!!»»●●квя●●
Yukarı Dön
cengiz.metin1 Açılır Kutu Gör
Moderatör
Moderatör
Simge
cengizmetin@antipati.org

Kayıt Tarihi: 10-Ocak-2007
Konum: Istanbul
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 247
  Alıntı cengiz.metin1 Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 23-Mart-2008 Saat 17:23
Güzel Yazı saol
cengizmetin@antipati.org
Yukarı Dön
*SoRFl* Açılır Kutu Gör
Gelişen Üye
Gelişen Üye
Simge

Kayıt Tarihi: 22-Şubat-2008
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 58
  Alıntı *SoRFl* Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 23-Mart-2008 Saat 16:42
ben böyle harika bir yazı okumamıştım çok duygulandım, gerçekten çok saol...
çocuğun azmi gerçekten müthiş, ve böyle bir babası olduğu için çok şanslıymış..
Yukarı Dön
ilgim Açılır Kutu Gör
Yeni Üye
Yeni Üye
Simge

Kayıt Tarihi: 06-Kasım-2007
Konum: Hatay
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 12
  Alıntı ilgim Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 04-Ocak-2008 Saat 15:08
ÇÇoookkk teşekkürler ModeratorBeyin gerçekten çok beğendim emeğine sağlık hemde şansma bugün öğretmen bu konuyla ilgili bişeyi ödev vermişti
Yukarı Dön
yolcu Açılır Kutu Gör
Moderatör
Moderatör
Simge

Kayıt Tarihi: 17-Mart-2007
Konum: Gaziantep
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 14
  Alıntı yolcu Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 06-Ekim-2007 Saat 02:31
Okuyamadığın bir konuya mesaj yazacak kadar yazmayı seviyorsun. Başarılar!
Gidilecek yol varsa, yolcu bulur!
Yukarı Dön
syl@r Açılır Kutu Gör
Süper Üye
Süper Üye
Simge

Kayıt Tarihi: 02-Mayıs-2007
Konum: Kirikkale
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 148
  Alıntı syl@r Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 03-Eylül-2007 Saat 15:26
OKumak önemlidir anlamanın yarısıdır LOVE_ANGEL aklından çıkartma
Üzgünüm ama OKS ayyryyor bizi.
Yukarı Dön
love_angel Açılır Kutu Gör
Moderatör
Moderatör
Simge

Kayıt Tarihi: 23-Mart-2007
Konum: Ankara
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 288
  Alıntı love_angel Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 03-Eylül-2007 Saat 00:52
Çok uzun ya okuyamadım okumayı hiç sevmem özet geçsen olmaz mı??
●●квя●●««Milletin lafıyla coşana kalbimin adımıyla koşmam gururumu hiçe sayıp kötü konuşana ölüyorm dese de bakmam!!!»»●●квя●●
Yukarı Dön
ModeratorBeyin Açılır Kutu Gör
Moderatör
Moderatör
Simge
Halkla İlişkiler Müdürü

Kayıt Tarihi: 10-Mart-2007
Konum: İstanbul
Aktif Durum: Aktif Değil
Gönderilenler: 408
  Alıntı ModeratorBeyin Alıntı  Yanıt YazCevapla Mesajın Direkt Linki Gönderim Zamanı: 03-Eylül-2007 Saat 00:41
Ortaokulda okuyan ve kısa bir süre önce annesini kaybeden genç,babasıyla
birlikte yaşıyordu.

Babasıyla aralarında çok güzel bir dostluk vardı.Genç
okulun futbol takımındaydı.Takımdaydı ama, ufak-tefek yapısı ve
tecrübesizliği sebebiyle hoca ona bir türlü maçlarda görev vermiyordu.


Bu yüzden her zaman yedek kulübesinde otururdu.
Buna rağmen babası hiçbir maçını kaybetmez ve her zaman ayağa kalkar
tezahürat yapardı.

Liseye başladığında yine sınıfın en sıska öğrencisiydi.Fakat babası onu hep
futbol oynamaya
teşvik etti;bununla birlikte,eğer istemezse oynamayabileceğini de
belirtti.Delikanlı futbolu
seviyordu ve takımda kalmaya karar verdi.Her idmanda elinden geleni yapıyor
takımın as
oyuncusu olmaya gayret ediyordu.Ama sürekli yedek kulübesinde oturmaktan
kurtulamadı.

İnançlı babası tribünde her zaman ki yerini alıp oğlunu
desteklemek için tezahürat yapmaya devam ediyordu.

Genç üniversiteye başladığında futbol onun için önemini kaybetmeye yüz
tuttu,ama yine de
elinden geleni yaptı.Herkes onun okul takımına giremeyeceğinden emin olsa da
o bunu başardı.
Takımın antrenörü onu listeye dahil ettiğini,Çünkü her idmana yüreğini
koyduğunu ve takımın
diğer üyelerini de şevke getirdiğini itiraf etti.

Takıma girebildiği onu o kadar
heyecanlandırdı ve sevindirdi ki ,soluğu en yakın telefon kulübesinde aldı
ve babasına müjdeyi
verdi.Onun bu başarısına sevinen baba mutluluğunu paylaştı ve kendine
maçların sezonluk
biletlerini göndermesini istedi.

Üniversitede dört yıl boyunca hiçbir idmanı kaçırmayan genç,ne yazık ki
hiçbir maçta oynayamadı.
Futbol sezonunun sonlarına doğru,büyük bir eleme maçının idmanı için sahaya
çıkmaya hazırlanan
gencin yanına, elinde telgrafla antrenörü geldi.Delikanlı telgrafı okuyunca
ölüm sessizliğine
büründü.Güçlükle yutkunarak hocasına şunları söyledi

"Bu sabah babam ölmüş izninizle bu gün idmana gelmesem?"

Hocası onun şefkatle boynuna sarıldı ve"bu
hafta dinlen evlat" dedi.Ve cumartesi günkü maçada gelmeyi aklından
geçirme."

Cumartesi geldi çattı,ama okul takımının durumu hiçde iyi değildi.Maçın
sonlarına doğru sessizce bir
kişi soyunma odasına girdi,formasını ve futbol ayakkabısını giyip sahanın
kenarına çıktı.

Babası ölen ufaklıktı bu!

Antrenör ve oyuncular bu azimli arkadaşlarını bu kadar kısa sürede tekrar
aralarında görmekten son
derece şaşkındılar..

Hocasının yanına giden genç "Lütfen izin verin oynayayım" dedi.

"Bu gün oynamak zorundayım."

Hocası önce onu duymamış gibi davrandı.Böylesine zor bir eleme
maçında takımının en kötü oyuncusunu sahaya çıkarmasına imkan olmadığını
düşünüyordu.Ama genç o
kadar ısrar etti ki,sonunda ona acıyan hocası razı oldu:"Peki,oyuna
girebilirsin."

Gencin oyuna girmesinin üstünden çok geçmemişti ki,hem hoca,hem oyuncular
hem de arkadaşları
gördüklerine inanamadılar.Daha önce hiç oynamamış bu meçhul ufaklığın her
hareketi harika,attığı
her pas isabetliydi.Karşı takımın oyuncuları onu durduramıyordu.Koşuyor pas
veriyor, savunmaya
geçiyor ve maçın yıldızı gibi parlıyordu.Sonunda gencin takımı aradaki farkı
kapattı,nihayet atılan
gollerle de beraberliği yakaladı.Ve son saniyelerde
ufaklık topu tek başına sürükleyip herkesi geçti ve galibiyet golünü
attı.Maç bitmişti,okulun taraftarları sevinç çığlıkları atıyor,arkadaşları
ufaklığı omuzlarında taşıyordu.

Seyirciler stadyumu terk ettikten,oyuncular duşlarını alıp soyunma odasına
boşalttıktan sonra,takımın
hocası ufaklığı bir köşede tek başına sessizce oturduğunu fark etdi.Yanına
gidip "Evlat,inanmıyorum.
Bu gün bir harikaydın" dedi."sana ne oldu bunu nasıl yaptın anlat bana
"dedi.
Hocasına bakan genç gözleri dolu dolu şunları anlattı:
"Babamın öldüğünü biliyorsunuz.

Peki onun gözlerinin görmediğini de biliyor muydunuz?"

Delikanlı güçlükle yutkundu,Gülümsemeye çalıştı.

"Babam bütün maçlara geldi.Çünkü görmediği halde beni desteklemek istiyordu.
Ve ilk defa
bu gün beni görebilirdi.

Ben bu fırsatı kullanmak ve oynayabildiğimi ona
göstermek istedim!!!!!"((
Yukarı Dön
 Yanıt Yaz Yanıt Yaz

Forum Atla Forum İzinleri Açılır Kutu Gör

Bulletin Board Software by Web Wiz Forums® version 9.50 [Free Express Edition]
Copyright ©2001-2008 Web Wiz