Yapıcı Eleştiriye Dair Hikaye

   Yapıcı Eleştiriye Dair Hikaye 

Hindistan da çok ünlü bir ressam varmış...

  Herkes bu ressamın yaptıklarını kusursuz kabul edecek kadar  beğenirmiş...  

Ve onu "Renklerin Ustası" anlamına gelen Ranga Çeleri olarak tanısa  da;

kısaca Ranga Guru derlermiş...  

Onun yetiştirdiği bir ressam olan Raciçi ise artık eğitimini  tamamlamış ve son resmini yaparak Ranga Guru'ya götürmüş ve ondan  resmini değerlendirmesini istemiş...  

Ranga Guru ise;  

- Sen artık ressam sayılırsın Racaçi.. Artık senin resmini halk değerlendirecek.  diyerek resmi şehrin en kalabalık meydanına götürmesini ve en görünen yerine koymasını istemiş.  Yanına da kırmızı bir kalem koyarak halktan beğenmedikleri yerlere  çarpı koymalarını rica eden bir yazı bırakmasını istemiş. Raciçi  denileni yapmış Ve birkaç gün sonra resme bakmaya gittiğinde görmüş  ki, tüm resim çarpılar içinde ve neredeyse görünmüyor... 

Çok üzülmüş tabii.Emeğini ve  yüreğini koyarak yaptığı tablo kırmızıdan bir duvar sanki.. Alıp resmi götürmüş Ranga Guru'ya ve ne kadar üzgün olduğunu belirtmiş.  Ranga Guru üzülmemesini ve yeniden resme devam etmesini önermiş.  Raciçi yeniden yapmış resmi ve gene Ranga Guru'ya götürmüş.  Tekrar şehrin en kalabalık meydanına bırakmasını istemiş Ranga Guru...  

Ama bu defa yanına bir palet dolusu çeşitli renklerde yağlı boya,  birkaç fırça ile birlikte...  Ve yanına insanlardan beğenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden  bir yazı ile birlikte bırakmasını istemiş. 

Raciçi denileni yapmış...  Birkaç gün sonra gittiği meydanda görmüş ki resmine hiç dokunulmamış, fırçalar da, boyalar da kullanılmamış..  

Çok sevinmiş ve koşarak Ranga Guru'ya gitmiş ve resme dokunulmadığını anlatmış..  

Ranga Guru ise;  

Sevgili Raciçi, sen birinci konumda insanlara fırsat verildiğinde ne  kadar acımasız bir eleştiri sağanağı ile karşılaşılabileceğini gördün...  

Hayatında resim yapmamış insanlar dahi gelip senin resmini karaladı..  Oysa ikinci konumda onlardan hatalarınıdüzeltmelerini istedin, yapıcı olmalarını istedin...  

Yapıcı olmak eğitim gerektirir...

Hiç kimse bilmediği bir konuyu düzeltmeye kalkmadı, cesaret edemedi...

  Sevgili Raciçi Mesleğinde usta olman yetmez, bilge de olmalısın...

  Emeğininin karşılığını, ne yaptığından haberi olmayan insanlardan  alamazsın...

Onlara göre senin emeğinin hiç bir değeri yoktur...

Sakın emeğini bilmeyenlere sunma ve asla bilmeyenle tartışma...  demiş... 

Yazar	Mesaj Konu Arama Konu Seçenekleri Yanıt Yaz Yeni Konu Oluştur Konuyu Yazdır
gelisenbeyin Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Üyenin Web Sitesine Git Arkadaş Listeme Ekle Yönetici gelişime dair ne varsa.. Yahya KARAKURT Kayıt Tarihi: 01-Ocak-2006 Konum: Istanbul Aktif Durum: Aktif Değil Gönderilenler: 4737	Alıntı Cevapla Konu: Yapıcı Eleştiriye Dair Hikaye Gönderim Zamanı: 01-Ekim-2010 Saat 23:36
	Yapıcı Eleştiriye Dair Hikaye Hindistan da çok ünlü bir ressam varmış... Herkes bu ressamın yaptıklarını kusursuz kabul edecek kadar beğenirmiş... Ve onu "Renklerin Ustası" anlamına gelen Ranga Çeleri olarak tanısa da; kısaca Ranga Guru derlermiş... Onun yetiştirdiği bir ressam olan Raciçi ise artık eğitimini tamamlamış ve son resmini yaparak Ranga Guru'ya götürmüş ve ondan resmini değerlendirmesini istemiş... Ranga Guru ise; - Sen artık ressam sayılırsın Racaçi.. Artık senin resmini halk değerlendirecek. diyerek resmi şehrin en kalabalık meydanına götürmesini ve en görünen yerine koymasını istemiş. Yanına da kırmızı bir kalem koyarak halktan beğenmedikleri yerlere çarpı koymalarını rica eden bir yazı bırakmasını istemiş. Raciçi denileni yapmış Ve birkaç gün sonra resme bakmaya gittiğinde görmüş ki, tüm resim çarpılar içinde ve neredeyse görünmüyor... Çok üzülmüş tabii.Emeğini ve yüreğini koyarak yaptığı tablo kırmızıdan bir duvar sanki.. Alıp resmi götürmüş Ranga Guru'ya ve ne kadar üzgün olduğunu belirtmiş. Ranga Guru üzülmemesini ve yeniden resme devam etmesini önermiş. Raciçi yeniden yapmış resmi ve gene Ranga Guru'ya götürmüş. Tekrar şehrin en kalabalık meydanına bırakmasını istemiş Ranga Guru... Ama bu defa yanına bir palet dolusu çeşitli renklerde yağlı boya, birkaç fırça ile birlikte... Ve yanına insanlardan beğenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden bir yazı ile birlikte bırakmasını istemiş. Raciçi denileni yapmış... Birkaç gün sonra gittiği meydanda görmüş ki resmine hiç dokunulmamış, fırçalar da, boyalar da kullanılmamış.. Çok sevinmiş ve koşarak Ranga Guru'ya gitmiş ve resme dokunulmadığını anlatmış.. Ranga Guru ise; Sevgili Raciçi, sen birinci konumda insanlara fırsat verildiğinde ne kadar acımasız bir eleştiri sağanağı ile karşılaşılabileceğini gördün... Hayatında resim yapmamış insanlar dahi gelip senin resmini karaladı.. Oysa ikinci konumda onlardan hatalarınıdüzeltmelerini istedin, yapıcı olmalarını istedin... Yapıcı olmak eğitim gerektirir... Hiç kimse bilmediği bir konuyu düzeltmeye kalkmadı, cesaret edemedi... Sevgili Raciçi Mesleğinde usta olman yetmez, bilge de olmalısın... Emeğininin karşılığını, ne yaptığından haberi olmayan insanlardan alamazsın... Onlara göre senin emeğinin hiç bir değeri yoktur... Sakın emeğini bilmeyenlere sunma ve asla bilmeyenle tartışma... demiş...
	Gelişimin adresi...

gelisenbeyin Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Üyenin Web Sitesine Git Arkadaş Listeme Ekle Yönetici gelişime dair ne varsa.. Yahya KARAKURT Kayıt Tarihi: 01-Ocak-2006 Konum: Istanbul Aktif Durum: Aktif Değil Gönderilenler: 4737	Alıntı Cevapla Gönderim Zamanı: 01-Ekim-2010 Saat 23:43
	Bir grup kurbağa bir elektrik direğine tırmanma yarışı düzenliyorlar. Seyircileri de bir başka kurbağa grubu... Start veriliyor ve yarış başlıyor... Yarışla birlikte seyircilerin yüksek sesli yorumları da....: "bu güne kadar bu direğe tırmanan olmadı ki" "bunu başarmak zor" "geçen sefer beş kurbağa düşüp ölmüştü" "yaaa...biri de tam kafalama çakılmıştı hem" "evet evet hatırlıyorum dört tanesi de elektriğe kapılmıştı zavallıların" "bak şimdi kayacak elleri" "şuna bak ayağı takıldı tele" "yok bu iş olmaz ya bırakırlar ya ölürler bunlar" "çok yüksek, düştüler mi pestil gibi..." "omurgalılardanız ama bi düşerlerse omurga falan kalmaz" ........ Bir süre sonra yarışmacılar ya düşerek ya yaralanarak veya korkarak birer birer bırakırlar yarışı. Fakat içlerinden bir tanesi elektrik direğinin en tepesine kadar ulaşır ve sağ salim geri döner. Döndüğünde bir de bakarlar ki bu başarılı kurbağa SAĞIRMIŞ !............. Sırf başkalarının söyledikleri ile yönlendirirsek kendimizi başarı uzaklaşır. Biraz sağır olmak gerekiyor hayatta. Hatta sizin duymazdan gelişinizi ukalalık olarak algısalar bile....
	Gelişimin adresi...

gelisenbeyin Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Üyenin Web Sitesine Git Arkadaş Listeme Ekle Yönetici gelişime dair ne varsa.. Yahya KARAKURT Kayıt Tarihi: 01-Ocak-2006 Konum: Istanbul Aktif Durum: Aktif Değil Gönderilenler: 4737	Alıntı Cevapla Gönderim Zamanı: 01-Ekim-2010 Saat 23:46
	BİR OKULDA, okul müdürü üç öğretmeni çağırıp şöyle dedi: “Siz üç öğretmen, sistemde en iyi ve en uzman kişiler olduğunuz için, doksan tane seçkin üstün zekâlı öğrenciyi size vereceğiz. Bu öğrencilerin gelecek yıl da aynı hızla çalışıp çok iyi bir eğitim almalarını bekliyoruz.” Üç öğretmen, öğrenciler ve öğrencilerin anne ve babaları bunun çok iyi bir fikir olduğunu düşünüyorlardı. O okul dönemi hepsinin özellikle hoşuna gitti. Okul bittiği zaman öğrenciler şehirdeki diğer öğrencilere göre yüzde 20-30 daha başarılıydı. Yıl sonu geldiğinde müdür üç öğretmeni çağırıp onlara: “Bir itirafta bulunmak istiyorum. En zeki öğrencilerin 90’ı sizde değildi. Onlar ortalamanın biraz üstünde öğrencilerdi. O 90 öğrenciyi listeden tesadüfen seçtik” dedi. Bu gerçeği duyan öğretmenler, öğrencilerde görülen yüksek başarının kendi öğretme kabiliyetleriyle ortaya çıktığını düşünmeye başladılar. Ama okul müdürü: “Bir itirafım daha var” dedi. “Siz de en başarılı öğretmenler değilsiniz! İsimlerinizi bir torbanın içine doldurduğum kâğıtların arasından rastgele seçtim. Siz inandığınız için başarılı oldunuz. Onlar da öyle…”