Okullarda başarısızlığın nedenleri?

Okullarda başarısızlığın nedenleri?

A) Öğrenci-Veli Kaynaklı Olanlar

1. Başarısız öğrencilerin bir kısmının parçalanmış, ilgisiz, ekonomik sosyal ve kültürel sıkıntılar çeken aile bireyleri olmaları,



2. Öğrencilerin yaşadıkları ortamların onların fiziksel ve ruhsal gelişimlerine uygun ortamlar olmaması,



3. Öğrencilerin olumsuz ve eksik davranışlarından dolayı aldıkları yaptırımların caydırıcı özelliğe sahip olmamaları,



4. Öğrencilerin gelişim çağı özelliklerinin ebeveynler tarafından doğru tavırla karşılanmaması, aşırı duyarlık veya umursamazlıkla karşılanması,



5. Öğrencilerin akademik çalışmalarının ev ortamında takip edilmemesi ve desteklenmemesi,



6. Öğrencilerin okul dışında internet ve televizyon kullanımında bilinçli olmaması ve ailelerin bu konuda yeterince kısıtlama getirememesi,



7. Özellikle II. Kademe öğrencilerinde ailelerin, çocuklarının büyüdüğünü düşünerek oyun, okul ve sosyal çalışmalarını yeterince takip etmemesi,



8. Daha çok sorun yaşayan öğrencilerin ailelerinin aşırı derecede korumacı tutum izlemeleri ya da tamamen ilgisiz olmaları,



9. Sürekli öğretmen değişikliklerinin öğrenci üzerindeki olumsuz etkileri,



10. Öğrencilerde gelecek ve başarıya dair hedeflerin olmaması,



11. Okul dışı zamanlarda öğrencilerin veli denetiminden yoksun olması,



12. Öğrencilerin ders çalışma metotlarını yeterince bilmemesi,



13. Öğrencilerin karşılaştıkları problemlerle başa çıkabilme becerilerinin yetersiz oluşu,



14. Düzenli ve planlı çalışma alışkanlığının öğrencilere yeteri oranda kazandırılamamış olması,



15. Öğrencilerde beslenme ve uyku bozuklukları,



16. Öğrencilerden bir kısmının başarının kendileri için değil aileleri için önemli olduğunu düşünmeleri, bu nedenle aileden sürekli ödül beklemeleri,



17. Ailedeki iletişim sorunlarının çocuğun davranışlarını olumsuz etkilemesi,



18. Velinin öğrenciye iyi model olamaması, çevrede ve ailede yüksek öğrenim görmüş birey sayısının azlığından kendilerine model olarak farklı kişileri seçmesi,



19. Bir kısım velilerin her şeyi okul ve öğretmenden bekliyor olmaları,



20. İlköğretim I. Kademeden II. Kademeye geçen öğrencilerde bilgi seviyesi açısından önemli farklılıkların bulunması,



21. Göç, yetersiz eğitim, ahlaki yozlaşma, ekonomik zorluklar neticesinde yüksek oranda parçalanmış ailelerin varlığı,



22. Çocuğa yaklaşımda anne babanın ortak tutumda olmaması,



23. Velilerin çocuklarından aile bütçesine katkı yapmalarını beklemeleri,



24. Ailelerde okuma kültürü ve bilincinin yetersiz olması,



25. Öğrencilerin sınav kaygısı taşımaları,


B) Okul-Öğretmen Kaynaklı Olanlar
1. Okulların bir kısmında sınıf mevcutlarının standartların üstünde olması,



2. Göreve yeni başlayan öğretmenlerin çok olması ve tecrübeli öğretmenlerin sayıca az olması,



3. Öğretmenlerin çağdaş eğitim tekniklerinden yeterince yararlanamaması, öğretmenlerin ders araç-gereçlerini, görsel materyalleri yeterince kullanamaması,



4. Okulların fiziki ortamlarının yetersizliği, dersin amacına uygun olarak dizayn edilmiş dersliklerin bulunmaması, okul bahçelerin öğrencilerin rahatça enerjilerini atabilecekleri geniş mekanlarının olmaması,



5. Mesleki yönlendirmede geç kalınmış olması,



6. Rehber öğretmen sayısının azlığı, şube rehberliğinin uzmanca yapılamıyor olması sebebiyle rehberlik ve yönlendirmenin profesyonelce yapılamıyor olması,



7. Okullarımızın hemen hemen hepsinin ikili eğitim görüyor olması,



8. Sosyal, kültürel ve sportif faaliyetlerin yapılabilmesi için yeterli mekânların bulunmaması,



9. Öğretmenlerin performanslarını artırıcı etkinliklerin olmaması,



10. Okulların gürültüye maruz kalması,



11. Okullarda kadrolu öğretmen bulunmadığından pedagojik formasyonu eksik olan ücretli öğretmenlerle telafi edilmesi,



12. Öğretmenler arasında yeterince mesleki dayanışma bilincinin yerleşmemiş olması,



13. Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik duygusu karşısında destek ve toparlanma süreci yaşayacak sosyal ve grup faaliyetlerini gerçekleştirilememesi,



14. Teknolojik gelişmelerin ve yeni öğretim yöntem-tekniklerinin her öğretmen tarafından yeterince kullanılamaması,



15. Öğretmenlerin başarısının takdir görmemesi ve bundan kaynaklı motivasyon eksikliği,





C) Öğretim Programları, Ölçme Değerlendirme ve Sistem Kaynaklı Olanlar

1. Sistemin aşırı devamsızlığa imkân sağlıyor olması,



2. Öğrencilerin takvim yaşlarının aynı olmakla birlikte bilişsel, duyuşsal ve psiko-motor olgunlaşmaları birbirinden farklı olmasına rağmen sistem bireysel farklılıkları göz önünde bulundurmamaktadır.



3. İlköğretim Okullarının zorunlu hale getirilmesinden kaynaklanan, okulda başarılı olamayan okula gelmek istemeyen öğrencilerin mecburen okula gelmesi,



4. Programların yoğun olması, günlük hayatın ihtiyaçlarına, özellikle de öğrencilerin gelişimsel ihtiyaçlarına dönük olmaması, daha çok kuramsal bilgilerden ibaret olması,



5. Sınıf geçme sisteminin öğrenciyi tembelliğe itmesi, öğrencinin sınıf geçme-kalma kaygısı taşımaması,



6. Yapılandırıcı eğitim sisteminin yapılan sınav sistemiyle ters düşmesi, tam olarak örtüşmemesi,

Basarının Yolu Sevgiden Geçer

      International Hospital Istanbul’da görev yapan Psikolog Ferahim Yesilyurt, çocugun iyi bir egitim ve ögretim görebilmesi için anne babalarin neler yapabilecegini anlatti.

ILK ADIM: SAGLIKLI AILE IÇI ILISKILER

      Çocugun okul basarisinda zeka ve yetenek önemli rol oynar. Elbette ki yeterli zeka potansiyeline sahip olmayan bir çocugun basarili olabilmesi çok güç olacaktir. Fakat yeterli zeka potansiyeline ve yeteneklere sahip olan bir çok çocuk okulda basarili olamamaktadir. Bu konuda farkli bir faktör ortaya çikiyor: Aile iliskileri.
Çocuk ögrenme ve basarma istegini önce aile ortaminda edinir. Anne ve babasindan gördügü sevgi, ilgi ve uyarilma sonucu dogal ögrenme dürtüsü artar. Ebeveynleri ile iyi iliskiler içinde olan çocuk, onlar gibi bilgili , güçlü ve becerikli olmaya özenir. Baska bir deyisle çocuk onlari model alir. Sorulari yanitlanan, meraki doyurulan çocuk daha çok ögrenme istegi duyar. Tersine ilgi ve destekten yoksun, sorulari geçistirilen çocukta ögrenme istegi körelir.

ÇOCUGUNUZ IÇIN PRATIK BASARI SAGLAMA METOTLARI

      Çocugunuz , onun basarili olacagina olan inancinizi bilmelidir.
Eger siz çocugunuzun basarili olamayacagini düsünüyorsaniz çocugunuz da hemen bu fikre kapilabilir, ve basarisizliga ugrayabilir.
Çocugunuzu övün.
       Eger çocugunuzun basarili olmasini istiyorsaniz ona sürekli olumlu mesajlar vermelisiniz. Sen bunu yapamazsin, sen beceremezsin, aklin ermez gibi olumsuz mesajlar yerine sen bu isi yapabilirsin, bunu anlayabilirsin, bu isin üstesinden gelebilirsin mesajlari vermeyi deneyin.
       Çocugunuzun ögretmeniyle iyi bir iliski kurun.
       Anne, baba, çocuk üçgeni, okul ortamiyla birlikte büyüyecek ve bu üçgene bir baska kisi daha katilacaktir. Bu bakimdan ögretmen önemli konuma sahiptir. Ögretmen ile gelistirilecek sicak iliskiler ve samimi bir bag çocugun basarisini arttiracaktir.
      Okul aile birligi toplantilarini kaçirmayin.
Bu tür toplantilar aile ile ögretmenlerin rahatça konusabilecekleri ve çocuk hakkinda görüsebilecekleri uygun ortamdir. Bu toplantilari kaçirmamaya özen gösterin.
    “Ögretmenine söylerim seni döver” gibi ifadelerden kaçinin.
Ögretmenle ilgili olumsuz degerlendirmeleri çocugun yaninda yapmayin.
      Sorulara cevap verin.
Çocuklar bitmek bilmeyen bir soru hazinesine sahiptirler. Sürekli soru üretirler. Iste bu
sorularin cevap bulmasi da çocugunuzun ögrenmeye karsi ilgisini artiracaktir.
      Çocugun yaninda yüksek sesle kavga etmekten kaçinin.
Yaninda kavga edilmeyen ve huzurlu bir çocugun tüm dikkatini ögrenmeye yogunlastirmasi kolaylasacaktir. Aksi durumda çocuk derse ve ögrenmeye karsi bir ilgisizlik yasayacaktir. Çocugun kafasi, aile içi ana-baba problemleriyle doluyken ögrenmeyi düsünmesi beklenemez.
     Kaygilarinizi azaltmaya çalisin.
Kaygi bulasici bir duygudur ve anne babadan çocuga geçebilir. Sizin okul ve ögretmene yönelik kaygilariniz çocugunuz tarafindan algilanir ve basarisini olumsuz yönde etkileyebilir.
Beklentileriniz gerçekçi olsun.
Ebeveynlerin çocuklari ile ilgili, çocugun kapasitesinin üstünde basari beklentisinde bulunmalari çocugun kaygisini arttirmaktadir