Okullar Açılırken

OKULLAR AÇILIRKEN

        Okullarin çocuk seslerine yeniden kavustugu bir mevsimdir sonbahar. Okullarin açilmasina haftalar kala heyacan baslar. Bir taraftan kitap, defter, kalem gibi okul ihtiyaçlari gözden geçirilirken, diger yandan da kilik kiyafetler hazirlanir. Bu heyecani yalnizca ögrenciler ve anne babalar degil, ögretmenler de her yil yeniden yasarlar. Çarsiya pazara çiktigimizda bu heyecanin nasil disa yansidigini görürüz. Ancak ilk heyecanlar hep baska olmustur yasamimizda: Çocugumuzun ilk gülücükleri, ilk sözcükleri, ilk adimlari, ilk ayriliklarimiz, ilk karsilasmalarimiz, ilk asklarimiz. Her seyin “ILK”i baskadir, bambaska heyecandir. Okula ilk adimlari atmak da anne, baba ve çocuklar için böylesine bir heyecandir iste.

       Okul, bir çocuk için ailesinden sonra ilk sosyal kurumdur. Artik çocugun yasaminda sadece anne baba önemli olmayacak, ögretmen ve arkadaslari da önem kazanacaktir. Çocuk, okulda, hem birey olmayi, hem de bir grubun üyesi olmayi ögrenecektir. Ayrica paylasma, isbirligi, haklar ve sorumluluklar, yarisma gibi kavramlar çocugun hayatinda yer almaya baslayacaktir.


        Günümüzde ilkögretime yeni baslayacak çocuklarin okula uyumlari konusunda eskiden oldugu gibi önemli güçlükler yasanmamaktadir. Çünkü okul öncesi egitimin yayginlasmasi çocugun önceden okul ortamini taniyarak gelmesine yardimci olmaktadir. Ayrica okul öncesi egitim kurumlari, çocuklarin okul olgunlugu kazanmalarini saglamaktadirlar. Böylece ögrenciler ilkögretime adimlarini atarken sosyal, duygusal, bilissel, dil ve fiziksel gelisim alanlarinda okula hazir gelmektedirler. Bu da onlarin okula uyumlarini kolaylastirmakta ve ilk adimlarinin olumlu deneyimlerle sonuçlanmasina vesile olmaktadir. Ancak zaman zaman okula alismalarinda ve uyum saglamalarinda güçlükler yasanabilmektedir.

Çocugun okula alismasinda ve uyum saglamasinda etkili olan baslica faktörler sunlardir:

       · Anne–çocuk iliskisi (anne–çocuk arasinda bagimli bir iliskinin olmasi, annenin

        kaygili bir kisilik yapisina sahip olmasi, ailede çocuga taninan firsatlar, annenin
        ve babanin asiri koruyucu tutumu vb...),

       · Çocugun kisiligi (çocugun özgüveni, kaygili bir kisilik yapisina sahip olmasi,

        anneye bagimli olmasi, sosyal gelisim düzeyi, içedönük / disadönük kisilik
        vb...),

       · Çocugun herhangi bir okul öncesi egitim kurumuna gitmemesi ve kapali

        bir aile ortaminda büyümesi (çekirdek ailenin disa kapali bir model olmasi,
        çocugun aile disindaki yetikinlerle çok fazla karsilamamasi vb...),

       · Çocugun basarisiz bir okul öncesi deneyimi yasamasi,


       · Ailede okula baslayan çocugun, kendisinden daha küçük bir kardesinin olmasi

        ve ona kiskançlik duymasi,

       · Çocugun okul kavrami ve okul ortami konularinda yeterince ön bilgi sahibi

        olmamasi,

Okula alismada ve uyum göstermede güçlük yasayan çocuklara nasil yardim edilebilir?

       · Annenin çocugu ile okul konusunda tüm gerçekleri (okulda çocugun

        yasayacaklari vb.) korkutmadan ve kendi kaygilarini yansitmadan önceden
        anlatmasi yararli olabilir.

       · Çocugun gidecegi okul önceden ziyaret edilerek okul ve sinif ortami

        konusunda bilgi sahibi olmasi saglanabilir.

       · Annenin, çocugun okulla ilgili yasadigi kaygilari anlamaya çalismasi ve

        nedenleri konusunda bilgi sahibi olmasi yararli olabilir.

       · Anne babanin okul konusunda özendirici konusmalar yapmalari, okulla ilgili

        anilarindan söz etmesi yararli olabilir.

       · Okulun ilk günlerinde çocukla birlikte okula gitmek ve çocugu yüreklendirmek,

        olumlu sonuç verebilir.

       · Uyum güçlügü yasayan çocuklara mutlaka ögretmenin ve okulun desteginin

        alinmasi gerekir. Ögretmenin çocugun okula alismasinda ve okulu sevmesinde
        önemli rolünün oldugu unutulmamalidir.

       · Okul basladiktan 10 gün sonra hala güçlükler yasaniyorsa ve tik, tirnak yeme,

        alt islatma, kekemelik gibi bazi belirtiler de eslik ediyorsa, mutlaka uzmana
        basvurulmalidir:)