Teknoloji ve Tasarım Öğretmenlerinin Sorunları

Teknoloji ve Tasarım Öğretmenlerinin Sorunları

İnsanın yapısı gereği bir işte başarılı olması için ilk önce o işi sevmesi gerekir. Severek işe başlamakta zamanla bazı olumsuz şartlar insanı ister istemez işten soğutmaktadır.

Biz öğretmenler de doğal olarak beklentilerimiz olmaktadır. Bazen beklentilerimiz yüksek olduğundan gittiğimiz yerde ummadığımız olumsuzluklar karşımıza çıkabilmektedir. Bu da motivasyonumuzu olumsuz etkilemektedir. Doğal olarak iş verimliliğimiz düşmektedir. Kısmen de öğrencinin hazır bulunuşluk yâda derse bakış açısı da işlenişi olumlu yâda olumsuz etkilemektedir. Nedense son zamanlarda bu söz eğitim ve öğretimin haklılığını ön plana çıkarmaktadır. Öğrenmek amacıyla bakmazsan öğrenemezsin… Ne kadar da doğru bir söz amaçsız o kadar kişi var ki sen istediğin kadar yıprat kendini… Sınavlar olduğu sürece, öğrenci ve velinin derse bakışı değişmeyecek gibi… Gerçi diploma notu da önemli ama öğrenme amacıyla bakanlar zaten her türlü eğitim işini en iyi şekilde yerine getirmektedir.

Öğretmenin Okuldan Gördükleri

Teknoloji ve Tasarım Dersi Öğretim Programı’nın temel beklentisi, kendisinin ve toplumun yarınını daha yaşanabilir kılmak için görüş ve anlayış geliştirmiş bireyler yetiştirmektir. Okul yönetimi Teknoloji ve Tasarım dersine karşı olumlu tavır göstermeleri beklenmektedir. Bunun, öğrencilerin başarısına ve bireysel gelişimine önemli bir katkı sağlayacağı unutulmamalıdır.

1.Program yapısı gereği sınıfların ikiye bölünmesi, halen bölünmeyen sınıflar mevcuttur.

2. Laboratuarların eksik oluşu, içinin düzenli olmayışı, izbe yerde oluşu

3. Programdaki etkinliklerin öğrencilerin bireysel yaratıcılığını geliştirmeyi amaçladığından tüm öğrencilerin anlayacağı öğretim yöntemi için uygun teknolojinin olmayışı. Projeksiyon, ses sistemi ve bilgisayar eksikliği…

2. Öğrencilerin tasarım çalışmalarını saklayacak bir ortamın olmayışı

3. Atölyelerin bodrumda olduğu için soğuk oluşu, yeterince ışık almayışı ve duvarlarının fayanstan yapılışından dolayı sesin yankılanması.

4. Teknik yetersizlikler, ihtiyaçların karşılanmaması.

5. Dersi anlayacak ve destekleyecek bakış açısının eksikliği

6. Atölyelerde temizlik düzeninin iyi olmayışı.

7. Velilerin öğretmenin işine karışması.

8.Okulda norm kadro hesaplamalarının yanlış yapılması,

Öğretmenin Okuldan Beklentileri

1.Sınıfların ikiye bölünmesi; Teknoloji ve Tasarım Dersi Öğretim Programı’nın hedeflenen amaçlara ulaşması için dersteki öğrenci sayısı 25’i geçmemelidir. Öğrenci sayısı 25'ten fazla olan sınıflar 20’yi geçmeyen gruplara ayrılır. Gruplardaki öğrenci sayısı eşit olur. Bir başka ifade ile öğrenci sayısı 25>’e kadar olan sınıflar 1; 26–40 arası 2, 41 ve üzeri sınıflar 3 gruba ayrılır. Her gruptan bir öğretmen sorumlu olur ve yılsonuna kadar aynı grupla dersi yürütür. Gruplardaki kız ve erkek öğrenci sayısı dağılımının eşit olmasına dikkat edilir.

2.Materyal eksikliği; Teknoloji ve Tasarım Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzunda yer alan açıklamalarda da belirtildiği gibi öğretmenler; patent, inovasyon, bilim insanlarının biyografileri, tasarım ve buluş hikâyelerine yönelik yapacakları araştırma sonuçlarını öğrenciye sunacağı teknolojinin oluşturulması. Öğrencinin etkinliğini gerçekleştirmesi için gereken araçların sağlanması.

3. Ürünlerin Saklanması; Teknoloji ve Tasarım Dersi Öğretim Programı bireysel beklenti, ilgi ve ihtiyaçlara göre farklı Tasarımların ortaya çıkmasını öngörmektedir. Dolayısıyla ortaya çıkan ürünlerin saklanması için saklanma dolaplarını olmayışı…

4. Atölyenin Olmayışı; Her okul dersin öğretim programında da belirtildiği gibi en az bir mekânı, “Teknoloji ve Tasarım İşliği” olarak düzenler. İş eğitimi alanlarına yönelik bir veya birden fazla işliği olan okullar, var olan bu mekânları, “Teknoloji ve Tasarım İşliği” olarak kabul edip kullanmaya devam eder. İşliği olmayan okullar, kendi olanakları çerçevesinde ve ideal duruma yakın en az bir mekânı,

“Teknoloji ve Tasarım İşliği” olarak düzenler. Bu amaçla bilgi teknolojileri sınıfları, çok amaçlı sınıflar, kütüphaneler vb. mekânlar kullanılabilir.

5. Tasarım Günlüğü Defteri; Tasarım günlükleri öğrencilerin; öz değerlendirme ve eleştirel düşüncesini ortaya koyar. Karar verme ve gözden geçirme gibi beceriler kazanmalarını sağlar. Dil becerilerini geliştirir. Tasarımlarının gerçekleştirilme sürecini yansıtır, bir sonraki çalışmaları için geri bildirim sağlar. Sınıf ortamında farkına varılamayan olumlu ve olumsuz yönlerinin gözlemlenmesine imkân verir. Bu nedenle öğrencilere günlük yazmanın önemi anlatılır ve bilinçli bir şekilde günlük tutmaları sağlanır. Milli eğitim tarafından okulun açılış döneminde tasarım günlüğü defteri verilmesi. Defterde günlük ile ilgili bilgilerin verilmesi. İçerisine bazı etkinliklerinde konulması, buluş hikâyesi ve bilim adamlarının yaşam hikâyelerinin eklenmesi gerekir.

7. Teknoloji Panosu; Öğrenciler etkinliklerini, öğretim ortamında oluşturulan teknoloji ve tasarım panosunda sergilerler. İmkânlar dâhilinde her kuşağın sonunda ortaya çıkan çalışmalar sergilenebilir. Panolarda dersin en iyi şekilde aktarılması.

8. Teknik Donanım; Öğrenciler ders içi etkinliklerini en iyi şekilde kavramaları ve teknolojiyi yakından takip etmeleri için sınıflara projeksiyon, bilgisayar vb araçların konulması gerekir.

Tabi ki sadece bunlar değildir. Zamanlar bu maddeler değişebilir, yenileri eklenebilir. Bilinen bir şey var o da düzen ne kadar güzel olursa kazanan öğrencilerimiz olacaktır.

Günümüzde herkesin kabul ettiği kaçınılmaz bir gerçek vardır. O da çocuklarımızın yaşayacağı zamanın bizim yaşadığımız zamandan çok farklı olacağıdır. Bu noktadan hareket ettiğimizde çocuklarımızın kazanması gereken bilgi, beceri ve tutumlar da mutlaka farklı olacaktır. Araştırmalar, çocuklarımızın yaşayacağı zamanın en belirgin özelliğinin başkalarının ürettiklerini kopyalamak olmadığı gerçeğini ortaya koymaktadır. Ezber eğitim yerine kendinin merkezde olduğu üreten insanları yetiştirmek temel hedeftir. Teknoloji ve Tasarım dersi de bunu yapmak için çalışmaktadır.

Yahya KARAKURT- Eğitmen