Buluş Yoluyla Eğitim Yöntemi

Buluş Yoluyla Eğitim Yöntemi

Bu yaklaşım, öğrenci etkinliğine dayalı güdeleyici bir öğretme yaklaşımıdır. Öğretmen, öğrencinin öğrenme sürecine etkin katılmasını buluş yoluyla öğrenme stratejisini kullanarak sağlayabilir. Burada öğretmenin temel görevi, öğrenciyi yönlendirmek ve cevabı ona buldurmaktır.       

Öğretim, öğrencilerin merakını uyandıracak bir problemle başlar. Problem, öğrencinin merakını sürekli tutacak ve başarma duygusunu doyuracak derecede olmalıdır.
Öğrenci keşfetme heyecanını duyabilmelidir. Buradaki keşfetme yeniden bulmadır.

        Öğretmen tarafından yapılacak ilk iş amacın belirtilmesidir. Bu da öğrencinin geçmiş bilgilerinden faydalanılmasını sağlar. Öğrencinin zihinsel gelişim özelliklerine uygun örnekler önceden belirlenmelidir. Böylece öğrenci örnekler üzerinde yorum yapabilir. Öğrenciye sorulacak sorular kolaydan zora doğru dizilmeli ve öğrenci kapasitesine göre sorulmalıdır. Bu isteklendirme ve ilgiyi arttırır. Öğrenci sonuçta genelleme ve tanımlamaları kendi yapmalıdır.

        Buluş yoluyla öğretme yaklaşımını savunan Bruner, kuramını dört öğe üzerine temellendirmiştir.

·        Öğrencilerin, öğrenmeyi hazır bulunuşluğunu sağlayacak yaşantıların belirlenmesi

·        Öğretim içeriğinin yapılaştırılması

·        Öğrenme yaşantılarının sıralanması

·        Öğrenme sürecinde pekiştirenlerin rolünün ve nasıl dağıtılacağının belirlenmesi Buluş yoluyla öğretim bir tür tümevarım yolu olup, uygulamada, sunuş yoluyla öğretme sürecinden daha büyük bir dikkat ister. Öğretmenin yönlendirici rolü başarıyı arttırır. Öğrenciye sunulacak örnekler, dikkatle seçilmeli ve öğrencinin üzerinde çalışabileceği nitelikte olmalıdır. Buluş yoluyla öğrenmede öğrenciler, örnekleri inceleyerek kavram ve genellemelere ulaşabilmektedirler. Örnekler yetersiz ve istenilen düzeyde olmazlarsa, genellemelerin öğrenilmesi güçleşir.

       Buluş Yoluyla Öğretmeyi Planlama:

·        Buluş yoluyla öğrenciye kazandırılacak hedef ve davranışlar açıkça belirlenmelidir.

·        Davranışı kazandırmada kullanılacak veriler belirlenmelidir. Öğrencinin, soyut genellemelere, kavramlara, çözümlere ulaşabilmesi için gerekli olan
somut örnekler durumlar ve örnek olmayan durumlar saptanmalıdır.

·        Verilecek örnekler basitten karmaşığa doğru, öğrencinin merakını sürdürecek; konunun zorluğu nedeniyle öğrenmekten vazgeçmesine neden olmayacak şekilde sıralanmalıdır. Önce basit örnekler, sonra karmaşık örnekler verilebilir. Ancak yine de arada bir öğrenciye, başardığını gösterecek kolay örnekleri vermek, öğrencinin öğrenme çabasını sürdürmesine yardım der.

·        Buluş yoluyla öğrenmenin başlangıç aşamalarında, öğrenciler hemen genelleme ya da tanımlama üstünde odaklaşamayacağından cevapları çok yönlülük gösterir. Onları konu üstünde odaklaştırmak zaman alabilir. Bu nedenle, buluş yoluyla öğretimi planlarken zaman faktörünü dikkate almak ve bu yolla öğrenmenin gerçekleştirileceği konulara daha fazla zaman ayırmak gerekir.

        Buluş yoluyla Öğretmenin Uygulanışı

        Buluş yoluyla öğretme yaklaşımı, planlama aşamasında, sunuş yoluyla gerçekleştirilen öğretmeye birçok açıdan benzemesine karşın, bu iki yaklaşımın uygulama aşamaları birbirinden oldukça farklıdır. Bilindiği gibi sunuş yoluyla öğretmede öğretmen, kavramların ve genellemelerin tanımını öğrenciye, dersin başlangıcında verir ve gerekli açıklamaları yapar. Buluş yoluyla öğretme yaklaşımında ise öğrenci, kendisine sunulan örneklerden yola çıkarak, öğretmenin rehberliğinde kavramlara ve genellemelere kendisi ulaşır.

        Bu yaklaşımda öğretmen, bilgiyi sağlama ve verileri analiz etme sırasında, öğrenci çalışmalarına rehberlik ederek, sonucu ulaşmayı kolaylaştırır. Bu stratejiyi kullanan öğretmen; güdümlü tartışma ve örnek olay yöntemlerinden birini; küçük grup, büyük grup tartışması, soru-yanıt, çember, zıt panel, münazara, açık oturum, gösterip yaptırma, beyin fırtınası gibi teknikleri eğitim ortamında kullanabilir.