Gemide Uzun Bir Yolculuk...

Gemide Uzun Bir Yolculuk

Gemide uzun bir yolculuğa çıkmıştık. Bu yolculuk bilmediğim yerleri gezerek öğrenmemi sağlıyordu. Bir ülkeyi ziyaret edecektik ve burası İngiltere’ydi. İngiltere’de uzun bir süre geçirdikten sonra tekrar gemide yola koyulduk. Gerçekten uzun bir yolculuk olacaktı tam 3 gün. Gece olmuştu uyuya kalmıştım.

      
       1.Gün

Gece saat 3.00 da büyük bir gürültü ile uyandım. Her yer birbirine girmişti. Adeta bir savaşın ortasındaydık. Daha fazla dayanamayıp sordum:
—Neler oluyor kaptan?
Sanki çok küçük bir şeymiş gibi. Kaptan:
—Sadece bir fırtına. Dedi.
    Saat 4.00 gibi uyudum sabah 7.00 da kalktım ama uykumu alamamış ve sadece 3 saat uyumuştum o bile çoktu benim için. Çünkü 24 saat ayakta kalmıştım.
   Saat 8.00 kahvaltı vakti. Kahvaltıda klasik şeyler yedim ama çok yediğimden dolayı ve sadece 3 saat uyumaktan dolayı oturduğum koltukta uyuya kalmıştım.
    Saat 12.00 uyandım ve hemen güverteye koştum. Benim için zaman çok geçmişti. Ama normalde daha sadece 9 saat olmuştu kaptana sordum:
—24 saat geçtimi 2 gün mü kaldı?
Kaptan gülerek:
—Daha çok yolumuz var ve sadece 9 saat geçti. Dedi.
   Ve ardından umutsuzlukla kamarama döndüm.
   Saat 18.00 akşam yemeği. Bir denize çapa attık ve ardından akşam yemeğini yemeye başladık. Yemek bittiğinde gene sabah uyuya kaldığım gibi akşamda denizin sessizliği ve yunusların su yüzüne çıkıp tekrar denizin dibine dalmasını izlerken uyuya kalmıştım.
    Saat 23.00 da kalktım ve bir kaç atıştırmalık yedikten sonra biraz oturup gece 24.00 da tekrar uykuya daldım…




       2.Gün

Saat 10.30 uyanmıştım. Çok rahat bir şekilde uyumuş ve kalkmıştım kaptan bir limanda durup beni aldı ve dışarı çıktık. Yine merakımdan dolayı sordum:
—Nereye gidiyoruz?
Kaptan bir karar almıştı ve o karar her gün bir ülkede durup gezmekti.
Ve kaptanda aynen bunu söyledi. Ve tekrar bir soru sordum:
—Burası neresi? , dedim.
Kaptan:
—Fransa/Paris. Dediğinde.
Çok sevindim
   Saat 12.00 Paris’te dolanıyorduk bir araba fuarından içeri girdik. Orada en çok görmek istediğim arabalar vardı uzun bir gezi yaptıktan sonra:
   Saat 15.00 da gezi rotamız Parisin simgesi olan Eiffel kulesine oldu. Fotoğraf çektirip etrafında uzun bir süre döndük ve bir video çekmeye karar verip Eiffel kulesini aşağıdan yukarıya doğru iyice bir süzdük. Sonrada 17.00 olduğunda gemiye döndük.
Saat 18.00 öğlen yemeği ve kahvaltı yapmamıştım çok açtım. Gene akşam yemeği yedikten sonra bu sefer oturabildim televizyon yok ve sadece cep telefonu ama onunla idare etmek zorundaydım. Tam olarak 4 saat telefondaydım televizyonun acısını telefondan çıkartıyordum. Hem cep telefonuna bakmaktan hem de saat 22.00 olduğundan gözlerim ağrıyordu ve gene uyudum 1 saat sonra kalkıp her zaman olduğu gibi atıştırmalık yedikten sonra saat 24.00 da uyudum.     




              3.Gün

Saat 10.30 uyandım ve kamaramın camını açıp derin bir nefes aldım. Bu sefer kahvaltı yapmayı unutmadım ve saat 11.00 da kahvaltı yaptım. Ve bu sefer gezi için hemen yola koyulmak yerine akşam çıkacaktık.
   Saat 12.00 da gene telefon başına oturdum ve ardından telefonum çalmaya başladı bu arayan evet evet kesinlikle annemdi.
   Heyecanla telefonu açtım ve:
—Alo? .Dedim.
—Alo nasılsın oğlum
—İyiyim anne ya sen
—Bende iyiyim geziniz nasıl gidiyor
—Çok iyi anne İngiltere ve Fransa’yı gördük ve en sevdiğim arabaları ve Eiffel kulesini
—Yani iyi gidiyor
—Evet anne
—İyi o zaman kapatıyorum gemiden inince ara beni tamam mı?
—Tamam Anne
—Hoşça kal
—Sende anne. Dedim ve kapattım.
Saat 15.00 öğle yemeği dün öğle yemeyi yemediğimden dolayı bu sefer dünün hakkını alıp acısını çıkartacaktım. Ve öylede oldu. Çok yorulmuştum ve biraz kestirmekten zarar gelmeyeceğinden emindim ve uykuya daldım
   Saat 18.00 da kalktığımda bir limana yanaşmıştık ve bu limanı bir yerden gözüm ısırıyordu. Ve bu sefer çok meraklıydım ve kaptana sordum:
—Kaptan burası neresi. Dedim.
Kaptan derin bir nefes çekerek:
—Memleket, Güzel Ülkemiz TÜRKİYE. Dedi.
Ve çok sevinmiştim artık memleketteydik ülkemizde güzel ülkemiz TÜRKİYE’DE! Ve annemin dediği aklıma geldi:
“Dönünce beni ara tamam mı?” Cümlesi ve hemen annemi aradım ve sevinçle müjdeyi verdim:
—Döndük anne döndük! Dedim.
—Peki, hemen eve dönün tamam mı? Dedi.
—Tamam! Dedim. Kapattım.
Eve gidince koşarak anneme ve babama sarıldım 3 gündür görmemiştim.   Saat 20.00 da akşam yemeğini yedik ve tam 01.00 e kadar yaşadıklarımızı anlattım ve ardından 01.30 da uyudum…Meğersem kaptanın dediği "her gün başka bir liman dolaşacağız" cümlesini bugün için söylemiş.

                                                                              Mert Can GÜNAY 6-G


Hikaye tamamen bana aittir. Zaman ayırıp okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Yorumlarsanız sevinirim. Hatam varsa beni uyarın Teşekkürler.

Hocam bugün bi hikayeye daha başladım 10-15 dk civarında 1-1,5 sayfa yazdım (bilgisayarda) onuda yakında üzerine bayağı bir şeyler ekleyerek paylaşmayı planlıyorum sıradaki hikayem ise düşmanların istilasına uğrayan bir ülke ve düşman çekildikten sonra yaşam malzemeleri bulup yaşamaya çalışan bir grupu anlatmayı planlıyorum teşekkürler.

Teşekkürler, bir projem daha var şuan üzerinde çalışıyorum yarına tamamlayıp kontrol edip düzenleyip buraya yazmayı düşünüyorum tekrar Teşekkürler :))