Hani bir şarkı var ya, duyunca yüreğimiz hep kıpır kıpır olur. O sözler insanı etkiler, götürür geçmişe, geleceğe ve en önemlisi babasına… İşte o şarkıyı dinleyince beni de duygular tüm efsunuyla götürür toprağıma, yaşanmışlıklara, akrabalarıma, aileme ve en önemlisi anama, babama… “Ben Hayatta En Çok Babamı Sevdim” şarkısı…

Bu şarkıyı dinleyince babam aklıma gelir. Şarkıyı dinlerim, tekrar dinlerim, hiç bıkmadan. Evet, ne kadar da güzel söylüyor. Bir sevda gibi yüreğime işlemiş sevgisi, bir nakış gibi... Sevdam, evimizin direği, sevgimin sonsuz kaynağı babam. Benim babam "Ben hayatta en çok seni sevdim". Seni hep sevecek bu yüreğim olduğu sürece...

  

Babam hayatımdaki değerli, en güzel varlığım. Allah’ın bize verdiği en kutsal emanetim, yaşama desteğim, rengim, mutluluğum, dert ortağım gülenim, güldürenim, arkamı yasladığım koca bir dağ, adam gibi adamım, her zaman yanımda olanım, her derdime ortağım, sevincim, kederim, geçmişim, geleceğim…
Değil yüzünü görmek, sesini duymak bile dünyalara bedel inan, genç yaşta aramızdan ayrılsan da her zaman sesine ve nefesine hasretim. Hatırladığım her anda, her zaman yüreğimi sıcak bir sevgi kaplar, götürür beni uzak diyarlara, bir dağ başına, köyüme, yüreğimin en değerli yaşanmışlıklarına. Hatırdadır uğur hazinelerim, her sarılışın, evin önündeki duruşun, sevgiyle bakışın… Şimdi kimsesizim, geçip gidiyor zaman, ne bir yol buldum ne de sığınacak bir liman. En güzel yer her zaman yanındı. Sen yanımda olsaydın, keşke ah keşke… Beraberce gezseydik, beraber türkü söyleseydik. Keşke yaşasaydık doya doya, dolu dolu hep beraber yaşasaydık geçmişi ve geleceği.

Keşke küçüklüğüme dönebilseydim. Beraberce eskisi gibi, yürüseydik. Gidebilseydik, yollara düşseydik… Nerede iyiler çoktan gitti. Gökyüzünde bir yıldızdı kaydı gitti. Geride bir tek hatıraları kaldı…
Gözlerim kapalı ve yürüyorum bu hayatta. Çocukluğum ah o çocukluğum. Bir ağaç gölgesinde başımı dizinin üzerine koyup yatışı mı hatırladım ne kadar güven vericiydin. Bir dağ gibi… Bir masal gibiydi. Yanındayken mutluluktan gökyüzünde bulutlar üzerinde yürür, sınırsız hayallerim olurdu.

Şimdi her ne kadar olmasan da her an aklımdasın, düşlerimdesin. Gülüyorsun bana, sevgiyle sarılıyorsun. Ne kadar özledim bir bilebilsen, gittiğin gün hep aklımda, genç yaşta gözlerini kapadın hayata. Ayrıldın gittin buradan, ayrılmadın her an kalbimdesin. Ahirette kim bilir ne zaman buluşur gönüllerimiz? Özlemimsin, aklımdasın, yarınımsın, her şeyimsin… Unutmak mümkün mü?

"BABA" kelimesine yakışan en yiğit insan, en güzel yürekli öğretici iyi ki varsın... Benim babam yüreğindeki gizli hazineleri hep ailesine adamıştı.
Babalar en kutsal varlıklar olan Annelerin gölgesinde kalan gizli kahramanlardır! Kahramandır, hep kahraman olmak, öyle kalmak zorundadır. Baba olmak fedakârlık gerektirir.
Bir çocuğun gizli kahramanıdır. Rüyalarını süsler, hayallerinin hep ötesinde o vardır. En güzel busesini kondurur yüzüne, sevgisini paylaşır. Birlikte güzel oyunların başlangıcı hep başlar ve hiçbir zaman bitmez. Güçlüdür, çalışkandır. Evine kendini adamıştır. Baba çınar ağıcı gibidir. Meyvesi olmasa bile onun gölgesi yeter...
Babalık görevini en iyi yapan, çocuklarına en güzel yarınları sağlamak için çalışan, fedakârlık, sevgi, sabır ve merhameti kocaman yüreğinde taşıyan kıymetli babalar hiçbir zaman unutulmayacaksınız…
"Kalbimizde yaşayan değerli babama vefat yıl dönümü dolayısıyla ithafen yazılmıştır..."
Yahya KARAKURT- Eğitimci- Yazar / Diğer Yazıları
Benim Babam / Anneler Günü / Anneciğime... / Anneler Günü Şiirleri / Anneler Günü Sözleri / Anneler Günü Resimleri

Bilim İnsanları / Ünlü Yazarlar / Ünlü Ressamlar / Ünlü Müzisyenler / Türk Büyükleri / Türk Bilim İnsanları / Ünlü Matematikçiler / Ünlü Fizikçiler