Anama / Aydın Sarı

Ne yüce,
Ne ilahi bir varlıkmışsın
Ey Anam
Sen gidince
Sanki bütün organlarımı
Söküp aldılar da içimden ,
Dağlardan koparıp,kocaman kayaları
Kaldırıp koydular yerine

Köhne bir kalp
Atar isteksizce, bazen tekler.
Bu yorgun bedeni
Sadık bir bekçi gibi bekler.


Bu kadar bahar yaşadım da
Senin kokunu bulamadım.
Ne çiçekte, ne bahçede, ne bağda.
Hiçbir yaz güneşi,
Sarıp sarmalayıp da
Isıtamadı senin kucağın kadar..

Damağımda öpülesi ellerinden
Sen kokulu çorbanın tadı,
Saçlarımda avuçlarının mübarek okşayışı
Ve yanaklarımda
Dualarınla mühürlenmiş dudakların
Hâla korursun beni şerden,şeytandan.


Bu uhrevi gecelerde
İçimi soğutmaz,
Kandırmaz yüreğimi çaresiz yakarışlarım
Rüyalarda görmek yetmiyor,
Gülümseyip gidiyorsun çarçabuk
Yüz süremeden ayaklarına
Uzaklaşıp kayboluyorsun

Çare olmuyor geçen zaman
Kabuk bağlamıyor yaralarım
Ben sana her zamankinden
Çok ama, çok muhtacım
Canım, canım anacığım.

Aydın SARI / Eğitimci- Yazar / Diğer Yazıları / Duyun Beni! / Başarının Anahtarı İnovasyonda! / Başarılı Olmak