Sen gideli beri,
Bu gökyüzü, bu şehir
Benden habersiz,
Benden habersiz, doğan güneş
Boşa dönüyor mevsimler
Çarkı kırıldı zamanın,
Karıştı günler geceler
Uykuların tadını çoktan unuttum
Rüyalarımı karabasanlar almış.
Karanlıklar içindeyim
Yıldızlar hep saklanmış
Eskiden yağmur yağardı
Usul,
Sessiz,
Omuzlarımız ıslanırdı,
Bir de saçlarımız hafiften,
Ne sen, ne ben,
Islanmazdık hiçbirimiz
Bu şehir böyle değildi.
Yaşıyordu henüz,
Denizde balık, ağaçta kuş
Bahçede çiçek mutluydu.
Gülerken yüzümüze caddeler, sokaklar
Avare dolaşırdık.
Serseri,
Zararsız,
İpsiz, sapsız
Ve paylaşırdık birer nefeste
Tek dal zehir zıkkımı
Arkamızdan vurulmazdık
Gecenin bir yerinde
Ani,
Kalleş ve
Kahpece

Her şey bozuldu diyorlar
Düzen, ekmek, aşk, kavga
Anne göğsünde süt,
Ve bozdular dal üstünde kuşun yuvasını.

Korku salmışlar düşlerimize
Pencerelerimiz sımsıkı,
Perdelerimiz kapalı,
Kapılarımız çelikten,
Aşklarımız günü birlik,
Arkadaşlık haybeden,
Bu şehirde ben kayboldum
Gün ortası,
Benden başka kimse yokken,
Ben senden habersizken
Ne çok değişmiş dünya
Halbuki aynı su,aynı hava,
Şu köşede titreyen elleriyle,
Bir kaç kuruş dileyen
Otursam yanına,
Seni dilensem
Bir zerre umut
Bir katre sevgi
Bırakır mı kimse
Utanarak açılan avuçlarıma
Ve takılsam peşine,
Mızıka çalan çocuğun,
Benim şarkımı da çal desem
Haydi söyle adı neydi
Anlatırım yitip giden sevgileri
Getirir mi yeniden bana seni
Bilmiyorum,unuttum,
Zaten,
Benim hiç şarkım olmadı ki.

Aydın SARI / Eğitimci- Yazar / Diğer Yazıları / Duyun Beni! / Başarının Anahtarı İnovasyonda! / Başarılı Olmak