1. OYUN
Wagner öğretim programına bir oyun algısı getiren, farklı açılardan bakan ve ders materyaliyle acayip ilişkiler kuran öğretmenlerin çocukların yaratıcı yapısını güçlendirdiğini söylüyor.
Başarılı öğretmenlerde gözlemlediği en önemli örneklerden biri öğrenmeyi eğlenceli hale getirmeleridir. Wagner der ki; öğrenciler öğrenmelerinin her halinin çok ciddi olduğunu hissettiklerinde daha az riskli yönlerden düşünmeyi seçmek yerine risk almaktan ve yaratıcı düşünmekten korkuyorlar.

2. MERAK
5 yıl önce anaokulu öğretmeni Melissa Butler ve Carnegie Mellon Üniversitesi yerli sanatçısı Jeremy Boyle küçük çocukların yenilik getirmelerinin mümkün olup olmadığını bulmak için birlikte çalışmaya başladılar. Pittsburgh devlet okulu sisteminde öğrenciler için yaratıcı düşünmeye ve yeniliğe teşvik eden kâr amaçlı olmayan “Çocukların Yenilik Projesi”ni kurdular.
Bu program çocuklara çeşitli teknoloji materyalleriyle oynamak için zaman ve çeşitli bireysel ve grup projeleriyle uğraşmaları için olanak sağlar. Boyle “Gözlemsel projeler detaylara dikkati ve farkında olmayı geliştirir, böylece bu çalışmalar daha iyi anlama ve daha fazla öğrenme isteği yaratır.” dedi.
Boyle’ e göre; ne zaman ki çocuklara birçok şey arasında ilişki bulmalarına yardım edersek, bu şeylerin birlikte nasıl çalışacakları hakkında daha meraklı olurlar.

3. TUTKU
Wagner ayrıca kitabı için yüzlerce yenilikçi insanla yürütülen görüşmelerde tutkularıyla başarılarını nasıl birleştirdiği gösterilen yenilikçi insanlar buldu. En iyi öğretmenler ve ebeveynler her zaman öğrencilerin tutkularını ve doğal meraklarını desteklediler ve bu merakı gidermek için neyin öğrenilmeye ihtiyaç olduğuyla ilişki kurmaya çalıştılar.
Çocukların çalışmak istediği konuyu seçmelerine ya da daha fazla öğrenmek için kendi araştırmalarını planlamalarına izin verirler. Wagner der ki, “Bu ilişkili başarı daha büyük bir amaca-çocukların bireysel motivasyon ve ilgilerine yol açar.”

4. KORKUSUZLUK
Butler’a göre; Çocukların Yenilik Projesi temel sonuçları arasında korkusuzluk özellikle risk alma ve yeni yollar denemeyle bir yere kadar gelişti. Çocuklar aynı zamanda yaratıcı problem çözmede daha iyi oldular. Butler ’a göre; eğer daha fazla yenilik geliştirmek istiyorsak çocukları överken odak noktasını değiştirmek önemli.
Butler, “Bence aileler, toplumlar ve okullar “Sen zekisin.” dediklerinde çocuklara zarar veriyorlar. Eğer bir çocuğa zeki olduğunu söylerseniz söylenecek başka bir şey yoktur, ama çabayı cesaret vermek istediğiniz bir şey olarak adlandırırsanız çaba yetenek yaratır.” dedi..