Adını duyunca, hatırlarım
Tarihe dem vurmuş anları
Ve umutları kar altında kalanları,
Zamanın ötesi yok burada
Bir kelepçe vurur gönlüme,
Dinlerken yakılan ağıtları
Kaç kez ayrılmak istesem de, bulurum kendimi yine
Her yıl bu ayda
Sarıkamış’ta…


Tarihe bembeyaz bir sayfa açarken.
Yatar karlar üzerinde Mehmetler,
Umutlar, hayaller
Adına ne varsa burada dondu.
Zemheri de kelimeler buz tuttu.
Savunmak için vatanı…
Yurdun dört bir yanında Mehmetler
Tek yürek oldu, sıralandılar Sarıkamış'ta.
Allah’u Ekber dağlarında,
Yürüdü de yürüdüler karlar altında,
Ve hiç birinin ölmek yoktu aklında.
Hava keskin, demirden bir ıslıktı rüzgar
Dondurdu yürekli askerleri bir bir
Önce eller, ayaklar,
Sonra süngüler, tüfekler
Dondu gözler, saçlar, bıyıklar
Kefenleri beyaz karlar oldu
Şehit oldular Sarıkamış’ta…